Ev nivîsa li jêr sala 1966an di Riya Teze de belav bûye ku wê çaxê bi alfabeya Kîrîlî neşir dibû. Riya Teze li ser nivîskarên eyan û mezin pir nivîs neşir kirine lê car car di para "DENGÊ E’FRANDARÊD MEYE CAHİL" de behsa gencên Kurdan jî kiriye.
Elîxanê Memê di vê nivîsê de xortekî 18 salî ye û bi pesn û şabûneke mezin behsa wî tê kirin. Ew xortê hanê piştî jihevbelavbûna Sovetê li Ermanistanê dibe parlementerê Êrîvanê.
Her wiha gava Kurdên Sovêta jihevbelavbûyî, 9ê mehê Hezîrana 1992a li Laçînê, Kurdistana Sor îlan dikin, Elîxanê Memê daxuyaniya vê dixwîne.
Berhemên Elîxanê Memê
Bi Ermenîkî; Kênas Sov (Behra Jiyînê) sala 1983, Kar (Kevir) Sala 1987, Arêvî Yêrkîr (Welatê Rojê) 2004, Zagrosî Luyîsêrî (Îşikê Zagrosê) sala 2006,
bi Kurdî; Surra Hesretê sala 1989, Ax Û Nan sala 2004, Nuranî sala 2010
Wekî din jî rêdaktorê sereke yê rojnemeya Zagrosê’ê bû û heya mirina xwe jî serokatiya Yekîtiya Nivîskarên Ermenîstanê ya Beşa Kurdî dikir.
Min tîpguhêziya ji alfabeya kurdî-kîrîlî li alfabeya kurdî-latînî kiriye û min qet dest nedaye rastnivîs û ûsila nivîsina wê.
***
DENGÊ E’FRANDARÊD MEYE CAHİL
E’L’İXANÊ MEMÊ
E’lîxanê Memê t’eze p’ê xwe avîtiye şêmîka e’mr - îsal mek’t’eba ort’e kut’a kir. Lê t’ebîyetê timatî nekiriye, me’rîfeteke mezin daye vî xortê berbimiraz. Ew die’fr’ine, dilkê wîyî fire nhada bona merivayê, e’dlayê, bratyê û pizmamtîya cmae’ta dik’ute, xeberêd xweye t’eze dibêje.
E’lîxanê Memê sala 1948-a gundê Koşêda (neh’iya Aştarakê) hatye dinê. Eva çend r’oja, wekî mek’t’eba gunde ort’e k’uta kir. Hema înt’hama xweye e’wlinde - nvîsara zmanê ermenîde, şagirtê me’r’îfet dinvîse: „Nava merivda her tişt gotî bedewbe, r’uh’ê wî jî, xebata wî jî, şuxulvanîya w’î jî. Ez k’ubarim, wekî bajarvanê T’faqa Sovêtîême, li k’u paşwextiya gul û nûr- mexlûqetîya komûnîstyê tê çêkirinê…
Awa, r’ênîşa e’mr destê minda, ez dik’evime e’mr, bona min û bi h’ezara merivêd mîna min her r’ê û dirb hatne vekirinê… E’mrê min nava ya h’eta- h’etayêda demeke kine, ez dixwazim dinyaêda usa bijîm, wekî ew dema nava h’eta-h’etayêda bike zingîn…’
E’lîxanê Memê eva du-sê sale, wekî die’frîne û bûye h’izkiryê gelek-gelek xwendevana. Ew bi zmanê ermanî die’frîne. E’frandinêd wîye lîrîkîêye delal gazetêd r’espûblîkaêye başqe-başqeda r’onkayî dîtine.
Xiyal û meremê vî xortê me’rîfet yeke, wekî dîsa hînbe, xwendina blind dest bîne. Ya şabûnê ewe, wekî ew baware, ku wê înt’hemêd qebûlkirinê r’ind bide û bê qebûlkirinê.
Em îro çend e’frandinêd E’lîxanê Memê r’aberî xwendavanêd me dikin.
Dilê min
Wexta dor min qûmistane,
Bê av, bê r’uh’, bê îsane,
Mêrga şîne bona merîya
Dilê Min.
Wexta dema melûlyê tê
Ax û waxê giran dertê,
Sîmê zer’e bona merîya
Dilê Min.
Wexta bahar xweş vedibe,
Li sîngê ç’yê cew xar dibe,
Qalç’iç’eke bona merîya
Dilê Min.
Wexta şeve û te’rîstan
Hîva sar ji wê naê xan,
Şemdaneke bona merîya
Dilê Min
Wexta sare, zvistane,
Ba û bager me mêvane,
K’ûra germe bona merîya
Dilê min
Eskerê BOYîK t’ercmekir
Êvara ç’yê
Dadinizile êvara ker’-lal
Li sîngê ç’yaê Elegezê şîn,
Vedipeşirin gund ter’e al
Bi r’amûsana bêye paşîn.
Bavê minî gavan dike „hope-hop”
Gar’anê îda berbi obê tîne,
Peşîêda diçe dya min berbihêr
''Şegoê' me beş vediqetîne.
Lê xûşka min jî li serê qeyê,
hîvîya berxvanê xwe hê dimîne.
Berxvan bi bilûr pesin û p’eyê
H’uba xûşka min xweş dilîlîne
Fêrîkê ÛSIV T’ercmekir
Spindar îşev
Li bag’ê meda şeve, şever’eş,
Spindar k’etîe nav xewa hingor,
Ç’ivîk distirê miqamekî xweş,
Ku melisîye ser ç’iqekî jor.
Ezî t’enême li ser banê me
Spindara k’aw li ber ç’e’vê min,
Dara zerdela ku kulîlk daye,
Dibe: xewn dîye spindara şîn ’
Ji ermenî Seh’îdê ÎBO
T’ercmekir
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen